[RB@Blog_Title]

 به گزارش سرویس خبری سیدان نیوز به نقل از سایت خبری مرودشت نا، مرودشت همواره قطب کشاورزی استان فارس و کشور بوده است و همواره رتبه های برتر تولید گندم را از آن خود کرده است و همین نیز باعث شده است که مرودشت با توجه به کمیت و کیفیت گندم های تولید شده به عنوان شهر خوشه های طلایی معرفی گردد.

با توجه به وضعیت خشکسالی های اخیر کشاورزان مرودشتی برای امرار معاش خود تلاش بیشتری می کنند و سختی های زیادی را متحمل می شوند. این کشاورزان برای اینکه بتوانند چرخ زندگی خود را بچرخانند پس از تولید و جمع آوری گندم، سریعا آن را به سیلوها تحویل می دهند تا پول دسترنج خود را از سیلوها دریافت نمایند.

برخی از این کشاورزان حتی مراحل کاشت، داشت و برداشت گندم را نیز به صورت نسیه انجام می دهند و برای دریافت پول گندم خود ثانیه ها را می شمارند.

یکی از کشاورزان مرودشتی در این خصوص بیان داشت: در آخرین روزهای خرداد گندم خود را تحویل داده ام و هم اکنون برای برپایی عروسی دخترم به آن پول احتیاج دارم اما تاکنون هیچ قول یا وعده ای به ما داده نشده است و در بلاتکلیفی به سر می بریم.

علی بخش یکی دیگر از کشاورزان در گفتگو با مرودشت نا بیان داشت: در اولین روز از تیرماه گندم دسترنج خود را به تعاونی کشاورزی بخش سیدان تحویل داده ام و تاکنون هیچ خبری در خصوص پرداخت پول گندم به ما نداده اند.

یکی از کشاورزان اظهار داشت: دولت پول ما را نمی دهند و می گوید از طریق بانکها تسهیلات و وام دریافت نمایید  و بعد از پول گندم خود، اقساط آن را پرداخت نمایید و معلوم نیست چرا دولت خود از بانک ها قرض نمی کند که پول ما را پرداخت نماید.

محمد یکی دیگر از کشاورزان شهرستان مرودشت اظهار داشت: وقتی ما از بانک پولی را دریافت می کنیم اگر یک روز در پرداخت قسط آن تاخیر داشته باشیم بانک سود دیرکرد را از ما دریافت می کند ولی نزدیک به دو ماه است که دولت گندم ها را دریافت کرده و هیچ پولی به ما نداده است، ما سود پول را نمی خواهیم اما اصل پول را هم به موقع به کشاورز بدهند تا ما نیز بتوانیم برای زندگی مان برنامه ریزی کنیم.

زارعی که بیش از 14 سال است که به کشاورزی مشغول است می گوید: این تاخیر دولت در پرداخت پول گندم ها، بسیاری از کشاورزان را برای تحویل گندم به دلالان وسوسه می کند و از طرفی هم کشاورزان حقوق و فیش حقوقی هم ندارند و تنها راه درآمدی شان پول ناشی از فروش محصول است و برخی از کشاورزان به دلیل محقق نشدن وعده های دولت و برای تامین معاش خود ناچارا به شغل های کاذب روی می آورند که این می تواند برای جامعه مشکلاتی را به همراه داشته باشد.